La Pivellina: ode aan een grote kleine film

Nu eens geen expositie- maar een filmtip: La Pivellina. Een prachtig, onalledaags liefdesverhaal dat zich afspeelt in een arme buitenwijk van Rome. Het licht is grijs, de flats zijn grauw. Plotseling verschijnt een oudere vrouw – Patti – met knálrood geverfd haar in beeld, op zoek naar haar hond. Maar ze vindt de alleen achtergelaten 2-jarige kleuter Asia met zuurstokroze kleertjes op een schommel. In haar jaszak zit een briefje waarin haar moeder vraagt het kind even op te vangen.

Wat volgt is een weergaloos portret over liefde en tederheid, gebracht met humor, en daarom nooit zoet en saai. Patti neemt Asia mee naar huis. In dit geval een caravan op een modderig terrein binnen een ommuurde, met graffiti beschilderde stenen omheining waar meerdere circusartiesten wonen.  Samen met haar man probeert ze geld te verdienen met een messentrekkersact op een pleintje tussen de flats, zonder toeschouwers. De act ‘verraadt’ dat beide acteurs in het echt ook circusartiesten zijn; zo achteloos en routineus Patti de messen ontwijkt die haar man haar toewerpt, zie je een professionele acteur niet snel nadoen.

Opvallend goed ook is het spel van de 13-jarige Tairo, die met zijn oma in hetzelfde woonwagenkamp woont en helemaal weg is van Asia. En dan Asia zelf: hoe regisseer je in godsnaam een kind van twee? Niet dus. Op de aftiteling las ik dat Asia inderdaad Asia heette, en dat haar moeder (zelfde achternaam) bij de opnames was. Natuurlijk, hoe kan het ook anders. Zij moet als het ware continue naast de camera gelopen hebben tijdens het filmen, waardoor Asia zich op haar gemak voelde. Zozeer zelfs, dat ze close-up gefilmd – projectieschermvullend – met wegdraaiende ogen, zoals alleen een peuter kan, langzaam in slaap valt.

Hulde voor de regisseurs Rainer Frimmel en Tizza Covi, die het aangedurfd hebben een film te maken die grotendeels improviserend tot stand is gekomen. En met succes: hij heeft diverse prijzen ontvangen op  internationale filmfestivals. Geen idee hoe bioscopen hun films selecteren, maar onbegrijpelijk dat La Pivellina in Nederland maar in vier steden te zien is: Amsterdam (Rialto en Eye Film Instituut), Den Haag (Filmhuis), Utrecht (Filmtheater ‘t Hoogt) en Den Bosch (VerkadeFabriek).  Alvast een voorproefje? Bekijk hier de trailer.